– Bijgewerkt op 28 November 2022 –
Interessant om te zien hoe effectief beeldvorming is. In plaats van zelf na te denken, of even iets te controleren, lopen ook aardige, intelligente en hoogopgeleide mensen er domweg achteraan.
Woensdag 25 mei was dat in de Volkskrant Marcia Luyten. In haar column op pagina 29 zette zij Schiphol neer als grote boosdoener in het stikstofdossier: “Schiphol, grootste uitstoter van stikstof na Tata Steel”.
Dat van die op een na grootste geloof ik wel, als je de stikstofoxide die ontstaat bij de verbranding van de kerosine door vliegtuigen tijdens de totale landings- en startfase, de zogenaamde LTO-cyclus, toerekent aan Schiphol. Want de verbranding van een kilogram kerosine levert 11 gram aan stikstofoxiden op. Maar wie zelf nadenkt moet toch om te beginnen snappen dat het voor de concentratie en de neerslag nogal wat uit maakt of je die hoeveelheid stikstof uitstoot op de grond op één lokatie, of voor een groot deel hoog in de lucht en verdeeld over een oppervlakte van al gauw 1600 vierkante kilometer. Luchtvaart is dan ook, anders dan de beeldvorming wil laten geloven, irrelevant voor de neerslag van stikstof in natuurgebieden. Zelfs als die bij Schiphol liggen. Al zou je het aantal vluchten vanaf Schiphol met 90% verminderen, dan nog maakt dat geen klap uit.
Eind vorig jaar heb ik daar vanwege een column van Rosanne Hertzberger al eens een berichtje aan besteed: ‘Stikstofsoap‘. Zoals ook Ronald Plasterk en Roel Grit al aandacht aan de onzin rond stikstof hebben besteed. Wat natuurlijk bevestigt dat in onze mediacratie feiten ondergeschikt zijn aan beeldvorming. En dat is iets om je echt zorgen om te maken.